Sieci przewodowe w technologi FDDI i CDDI


Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
FDDI (ang. Fiber Distributed Data Interface) to standard transmisji danych, jest oparty na technologii światłowodowej.
Transfer w tych sieciach wynosi 100 Mb/s.
Sieć ta zbudowana jest z dwóch pierścieni, po których dane są przesyłane w przeciwbieżne strony. W sieci takiej stacje robocze podłączone są do dwóch pierścieni.
Zaletą takiej sieci jest to, że mimo uszkodzenia jednego pierścienia sieć jest nadal sprawna i można przesyłać dane. W przypadku uszkodzenia pierścienia stacje robocze automatycznie się rekonfigurują i zawracają dane do drugiego pierścienia, przez co inne stacje nie zauważają zaistniałej awarii.
Sieci FDDI stosuje się przede wszystkim w sieciach szkieletowych lub kampusowych, a to z tego względu, że można podłączyć ok. 500 urządzeń rozrzuconych na przestrzeni nawet 100 km.

Parametry


* Przepływność: 100 Mb/s
* Metoda dostępu: Token-Passing
* Medium transmisyjne: kabel światłowodowy (jedno- i wielomodowy)
* Topologia: podwójny pierścień (ang. Dual Ring)

Specyfikacje FDDI


Technologia FDDI opisana jest w 4 oddzielnych specyfikacjach, z których każda opisuje określoną funkcję, łącznie zapewniają one możliwość szybkiego połączenia z protokołami wyższych warstw np. TCP/IP, a medium takim jak kabel światłowodowy.
* Media Access Control (MAC)
* Physical-Layer Protocol (PHY)
* Physical-Medium Depedent (PMD)
* Station Management (SMT)
Specyfikacja MAC definiuje metodę dostępu do medium, w tym format ramki, sterowanie elementem token, adresowanie, algorytmy dla obliczania wartości CRC (ang. Cyclic Redundancy Check) i mechanizm usuwania błędów. Specyfikacja PHY definiuje procedurę kodowania/rozkodowania, tworzenie ramek i inne funkcje.
PMD specyfikuje charakterystyki medium transmisyjnego , poziom mocy, częstotliwość występowania błędów, komponenty optyczne i złącza.
Specyfikacja SMT określa konfiguracje stacji FDDI, konfigurację pierścienia i sposoby sterowania pierścieniem, podłączanie i usuwanie stacji, izolowanie i usuwanie błędów.
CDDI (ang. Copper Data Distribution Interface).
Jest to implementacja protokołów FDDI w sieciach z okablowaniem miedzianym UTP.
Oparta jest na standardzie ANSI Twisted-Pair Physical Medium Dependent (TPPMD). Z uwagi na zastosowanie kabla określana jest również skrótem TP-DDI (Twisted-Pair Distributed Data Interface).
Transmisja w systemach CDDI odbywa się na odległościach do 100 m oraz umożliwia przesyłanie danych z przepustowością 100 Mb/s przy użyciu zapewniającej nadmiarowość architektury podwójnego pierścienia, podobnie jak w przypadku standardu FDDI.
Standard CDDI nie znalazł szerokiego zastosowania ze względu na spadek kosztów produkcji instalacji światłowodowych przy ich większej sprawności i odporności na zakłócenia.

do góry