Soap, Ajaks, Rss, Xhtml, Xul


Z Wikipedii, wolnej encyklopedii.

SOAP (Simple Object Access Protocol) to protokół wywoływania zdalnego dostępu do obiektów, wykorzystujący XML do kodowania wywołań oraz HTTP do ich przenoszenia. Dokument SOAP składa się z trzech części:
* otoczki (envelope) która określa szkielet opisujący co znajduje się w komunikacie i jak go przetwarzać,
* zbioru reguł kodujących potrzebnych do rozszyfrowania typów danych (również złożonych) zdefiniowanych wewnątrz aplikacji,
* reguł dotyczących wywoływania zdalnych procedur i odczytu odpowiedzi.
SOAP jest standardem W3C.
Implementacje to m.in.:
* Apache SOAP
* SOAP::Lite
* .NET

AJAX


AJAX (Asynchroniczny JavaScript i XML, ang. Asynchronous JavaScript and XML) nie jest technologią sam w sobie, lecz terminem określającym "nowe" podejście do wykorzystania dotychczasowych technologii razem, włączając w to:
HTML lub XHTML, Css - do tworzenia interfejsów użytkownika
DOM (Obiektowy Model Dokumentu) - do obsługi elementów dynamicznych i interakcji
XML, XSLT oraz XMLHttpRequest - do asynchronicznej wymiany danych
Java Script - do połączenia w logiczną całość w/w składników.
Kiedy te technologie zostaną wykorzystane razem w ramach modelu AJAX, aplikacje sieciowe są w stanie dokonywać szybkich, przyrostowych aktualizacji w interfejsie użytkownika bez potrzeby przeładowywania całej strony przeglądarki. To sprawia, że aplikacja wydaje się szybsza i lepiej reaguje na akcje użytkownika.

RSS


RSS umowna rodzina języków znacznikowych do przesyłania nagłówków wiadomości.
Wszystkie w wiekszym lub w mniejszym zakresie bazują na XML-u.
* RDF Site Summary (RSS 1.x, RSS 0.90)
* Really Simple Syndication (RSS 2.0)
* Rich Site Summary (RSS 0.91/RSS 0.92/RSS 0.93)

XHTML


XHTML (ang. Extensible HyperText Markup Language, rozszerzalny hipertekstowy język znaczników) to aplikacja XML służąca do tworzenia stron WWW ogólnego przeznaczenia. XHTML jest następcą nierozwijanego już języka HTML. Specyfikacje XHTML przygotowuje organizacja W3C.
W odróżnieniu od "zwykłego" HTML-a (który jest aplikacją SGML), dokumenty pisane w XHTML są zgodne z oficjalną specyfikacją XML (to znaczy, że dokumenty w XHTML są poprawnymi dokumentami XML) i dzięki temu można je łatwo generować z innych dokumentów XML, przy pomocy np. XSLT, a także automatycznie przekształcać w inne formy XML-a.
Jedną z największych zalet XHTML jest możliwość łączenia z innymi językami zgodnymi z XML, np. MathML czy SVG. Odbywa się to dzięki wykorzystaniu mechanizmu przestrzeni nazw XML.
Obecnie nowe przeglądarki, takie jak Firefox czy Opera, praktycznie w pełni obsługują XHTML, lecz przeglądarka mająca ciągle największy udział w rynku - Internet Explorer - w ogóle nie obsługuje XHTML-owego typu zawartości. W praktyce zmusza to webmasterów do stosowania dla dokumentów XHTML starego HTML- owego typu zawartości - dzięki temu, że XHTML w wersji 1.0 "symuluje" HTML 4 (tzn. posiada praktycznie taki sam zestaw elementów i atrybutów), wyświetlanie XHTML jako HTML nie sprawia większych problemów w żadnej przeglądarce. Jednak obecnie coraz częściej wykorzystuje się metodę negocjowania zawartości do prezentowania XHTML-a w Sieci.

XUL


XUL (wym. "zul", ang. XML-based User-interface Language) - jest językiem zgodnym z XML używanym do opisu interfejsu WEB oraz GUI, wykorzystywanym między innymi w programach Mozilla, Mozilla Firefox, Mozilla Thunderbird, Nvu itp.
Przykładowy dokument XUL:
<?xml version="1.0"?>
<?xml-stylesheet href="chrome://global/skin" type="text/css"?>
<window xmlns="http://www.mozilla.org/keymaster/gatekeeper/there.is.only.xul">
<box align="center">
<label value="Witaj, świecie!" />
</box>
</window>
do góry